درختی که ریشه اش در هوا رشد می نماید! - گردش مهاجر

تا همین چند ماه قبل در ساحل کالالوچ در پارک ملی المپیک واشنگتون، درختی عجیب و استثنائی وجود داشت که برخی از مردم به آن درخت زندگی می گفتند چون به طور معجره آسایی زنده مانده بود. این درخت با اینکه باید سال ها قبل از بین میرفت اما همچنان به زندگی امیدوار بود و سعی می کرد تا زنده بماند. درخت دقیقا در کنار منطقه ای تفریحی بر روی صخره ای قرار داشت که بخشی از آن به خاطر فرسایش به شکل غار درآمده بود و فرسایش هم دقیقا در زیر درخت رخ داده بود! این درخت فقط با تعدادی از ریشه های پیچ در پیچ به زمین چسبیده و بیشتر ریشه های آن در هوا معلق مانده بود. مثل یک معجزه بود که این درخت با اینکه هیچ خاکی در زیرش وجود نداشت اما همچنان نفس می کشید، رشد می کرد و در هر بهار بر رویش برگ های نو جوانه می زد. هیچ کس نمی دانست چرا با وجود بادهای سنگین این ساحل درخت نمی افتاد و چگونه برگ هایش تا این حد سبز بود.

ریشه های وسط درخت کاملا روی هوا بودند و به درخت ظاهری داده بودند که انگار در حال کوشش برای زنده ماندن بود. چیزی که واقعا باعث تعجب همه شده بود این بود که درخت سال ها خودش را به این شرایط وفق داده و زنده مانده بود. با اینکه ریشه های درخت تماس خیلی کمی با خاک داشتند اما هنوز هم برگ های سبز تازه داشت و حتی در بدترین طوفان هایی که معمولا در ساحل اتفاق می افتاد هم واژگون نشده بود. جالب است که درختان سالم دیگری در این ناحیه بودند که یک به یک تسلیم شرایط بد آب و هوایی این منطقه می شدند اما درخت زندگی هر سال که می گذشت انگار برنامه خاصی برای زندگی داشت. هر سال مخصوصا در زمستان درختان زیادی قربانی باد و باران های بیرحم این ناحیه می شدند و زمستان ها سخت پارک تا به حال باعث سقوط درختان زیادی شده است. برخی از مردم این درخت را جادویی می دانستند چون هیچ شرح منطقی ای درباره اینکه چگونه درخت این همه سال زنده مانده است وجود نداشت. درخت زیبا بود و منحصربفرد و همه را با این سوال روبرو می کرد که چگونه با این شرایط زندگی می نماید.

این درخت از نوع صنوبر سیتکایی بود اما از آنجایی که هیچ نام رسمی ای نداشت مردم برای آن نام هایی مثل درخت زندگی و درخت فراری گذاشته بودند. فضای خالی زیر درخت شبیه غاری شده بود که سقف آن کاملا پوشیده از ریشه های درخت بود و ظاهر عجیبی را به درخت داده بود برای همین گردشگران زیادی در هنگام دیدن درخت با آن عکس یادگاری می انداختند تا تصویر منحصربفرد درخت را برای همواره ثبت نمایند. اما شاید برایتان سوال باشد که درخت چرا به این حال و روز افتاده بود؛ به گفته منابع مختلف، غار زیر درخت به علت جریان کوچکی که از این ناحیه عبور می کرد و به داخل اقیانوس می ریخت ایجاد شده بود. این جریان در طول دهه ها به آهستگی خاک زیر این درخت را شسته و این حفره عمیق را ایجا نموده بود.

منطقه بیابانی این پارک شرایط سختی برای زندگی دارد اما پستی و بلندی های زیبا و چشم اندازهای دیدنیی اش گردشگران زیادی را به این ناحیه می کشاند. این درخت سال ها الهامبخش و جاذبه گردشگری میلیون ها نفری بود که از پارک ملی المپیک دیدن می کردند. مخصوصا وجود ساحلی آرام و زیبا در کنار درخت، گردشگران را بیشتر ترغیب می کرد تا از این درخت دیدن نمایند و گشتی هم در ساحل بزنند. اما سرنوشت و طبیعت بالاخره کار خودش را کرد و درخت زندگی را از این پارک ملی گرفت! بالاخره در ماه می 2017 خبر رسید که پارک ملی المپیک یکی از جاذبه های نمادین خودش را از دست داده است؛ این جاذبه نمادین چیزی نبود جز درخت زندگی! درخت بعد از کوشش های فراوان، بازنده نیروی جاذبه و رانش زمین شد و فرو ریخت. شاید همه مردم می دانستند که این درخت بالاخره یک روز می افتد برای همین بیشتر کسانی که به ناحیه کلالوچ می رفتند مدتی در کنار درخت توقف و آن را دیدن می کردند.

طبیعت پیوسته تغییر می نماید و سقوط این درخت به همه کسانی که عاشق این درخت بودند یادآوری می نماید که که سفر و ماجراجویی را به دلایل مختلف عقب نیندازند چون هیچ کس نمی داند جاذبه ای که آرزو دارد ببینید تا چند سال آینده همچنان خواهد بود یا نه. این اتفاق خیلی از گردشگرانی که این درخت را نماد استقامت و زندگی می دانستند را غمگین کرد، گردشگرانی که امروز با رفتن به این پارک جای خالی درخت را بیشتر از هر وقت دیگری حس می نمایند و لحظه هایی را به یاد می آورند که این درخت نمادین گردشگران زیادی را به ساحل پارک ملی المپیک می کشاند. امروز به جای مانده های این درخت همچنان در محل قبلی اش است و افراد زیادی برای خداحافظی با درخت زندگی به این محل می روند.

منبع: outdoor-society.com